ΑΡΩΜΑΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Παρακλάδι της φυτοθεραπείας, η αρωματοθεραπεία χρησιμοποιεί τα αιθέρια έλαια, προκειμένου να ενισχύσει τη φυσική άμυνα του οργανισμού και να συμβάλει στην ευεξία. Μασάζ, λουτρά, εισπνοές ή αρωματικά χώρου σε συσκευή εξάτμισης δεν χρειάζονται συνταγή, αρκεί να τηρούνται κάποια μέτρα ασφαλείας.

Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα

Αν και είναι δύσκολο να τοποθετήσουμε χρονικά το πότε έγιναν οι πρώτες αποστάξεις αιθέριων ελαίων, γνωρίζουμε ότι η χρήση των φυτικών ουσιών είναι πάρα πολύ παλιά. Οι Κινέζοι, οι Πέρσες και οι Αιγύπτιοι, για παράδειγμα, χρησιμοποιούσαν βότανα και αρωματικές ρητίνες στις θρησκευτικές τελετές, στις θεραπείες και στην ταρίχευση.

Ο Έλληνας γιατρός Διοσκουρίδης ( 1ος αιώνας μ.χ. ) ερευνά τις ρίζες της απόσταξης και σημειώνει στο περίφημο έργο του Πέρι ύλης ιατρικής ότι το αποσταγμένο νερό είναι το ιδανικό για ιατρική χρήση.

Κατά τον Μεσαίωνα, ο Πέρσης γιατρός Αβικέννας αναπτύσσει νέεες τεχνικές απόσταξης, που εισάγονται στην Ευρώπη από τους σταυροφόρους. Τότε, τα αιθέρια έλαια γίνονται ξακουστά φάρμακα.Με την έλευση της σύγχρονης ιατρικής, τα φάρμακευτικά βότανα και οι φυτικές ουσίες σταδιακά εγκαταλείπονται.

Αναβίωση στη δεκαετία του 1960

Λέγεται ότι την αρωματοθεραπεία αναβίωσε ο Γάλλος χημικός Ρενέ – Μορίς Γκατφοσέ, όταν μια μέρα, το 1910, έκαψε κατά λάθος το χέρι του άπλωσε πάνω στο έγκαυμα έλαιο λεβάντας. Το χέρι του επουλώθηκε γρήγορα.

Αυτό το περιστατικό τον ώθησε να μελετήσει πιο προσεκτικά τα θεραπευτικά αποτελέσματα των αιθέριων ελαίων και να εφαρμόσει τα αποτελέσματα των ερευνών του στους τραυματίες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το έργο του, που δημοσιεύσε το 1936, ήρθε πάλι στο φώς το 1960 δίνοντας το έναυσμα για περαιτέρω έρευνες. Ωστόσο, παρότι το ενδιαφέρον σήμερα για την αρωματοθεραπεία είναι πραγματικό, ή καθαρά ιατρική χρήση της παραμένει περιορισμένη.

Βασικές αρχές

Η αρωματοθεραπεία, θεραπεία με αιθέρια έλαια και αρωματικές ουσίες, τις εσάνς είναι κλάδος της φυτοθεραπείας. Συνήθως, χωρίζεται σε δύο σχολές: Η ιατρικλη αρωματοθεραπεία, η λεγόμενη << γαλλική παράδοση >>, υποστηρίζει την απορρόφηση των αιθέριων ελαίων από το στόμα ( σταγόνες ή κάψουλες ) ή από τον πρωκτό ( υπόθετα ). Η αρωματοθεραπεία για το ευρύ κοινό, η λεγόμενη << αγκλοσαξονική παράδοση >>, χρησιμοποιεί τα αιθέρια έλαια μέσω του δέρματος ( μασάζ, λουτρά ) ή του αέρα ( θυμιάματα, εισπνοές ). Η δεύτερη προσέγγιση έχει γίνει στις μέρες μας υπερβολικά της μόδας.

Μια νέα μορφή αρωματοθεραπείας βρίσκεται επίσης σε άνθηση: η αρωματική φυσιοψυχολογία, που επικεντρώνεται στη δράση των εισπνεόμενων ελαίων στον ψυχισμό.

Μέγαλη συγκέντρωση δραστικών ουσιών

Τα αιθέρια έλαια σθμπυκνώνουν μέχρι εκατό φορές κάποιες δραστικές ουσίες του νωπού φυτού. Όταν εισπνέονται ή καταπίνονται, απορρωφόνται γρήγορα μέσω των πνευμόνων ή των εντέρων. Όταν απλώνονται στο δέρμα, διεισδύουν πιο αργά μέσα από τους πόρους και τους θύλακες των τριχών και μπαίνουν προοδευτικά στην κυκλοφορία του αίματος.