Αντλώντας στοιχεία από διάφορες πηγές, η φυσικοθεραπευτική είναι πρωταρχικά προληπτική ιατρική, η οποία έχει στόχο τη διατήρηση και την ενίσχυση της << ζωτικής δύναμης >> του καθενός μας. Οι φυσικοθεραπευτές δεν δίνουν φάρμακα, αλλά συνιστούν αγωγές, όπου συναντώνται ετερόκλητες θεραοείες, όπως η οστεοπαθητική, η υδροθεραπεία και η χαλάρωση. Γενικά, δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη διατροφή.
Μια σχετικά πρόσφατη πρακτική
Είναι δύκολο να χρονολογήσουμε με ακρίβεια την έναρξη της φυσικοθεραπευτικής. Αυτή η πρακτική είναι μια σύνθεση διαφορετικών προσεγγίσεων στην υγεία, η οποία ενίοτε αντλεί στοιχεία από πανάρχαιες παραδόσεις. Πολλές από τις αρχές της μπορούν να αναχθούν στον Ιπποκράτη ( 5ος αιώνας π.Χ. ), ο οποίος θεωρούσε την καλή υγεία αποτέλεσμα ενός υγιεινού τρόπου ζωής και σωστής διατροφής που συνδυάζει την ανάπαυση, τη φυσική άσκηση και τις απλές τροφές που καταναλώνονται σε σωστές ποσότητες. Η φυσικοθεραπευτική δανείζεται κάποιες άλλες πτυχές της από την παραδοσιακή κινέζικη και την αγιουρβερδική ιατρική.
Από την Αυστρία στις ΉΠΑ
Στα μέσα του 19ου αιώνα, οι κούρες που εξυμνούσαν τα οφέλη της υδροθεραπείας ( λουτρά, ντους κ.λ.π.), του καθαρολυ αέρα, του ήλιου και της άσκησης έγιναν της μόδας στις λουτρόπολεις της Αυστρίας και της Γερμανίας, με επιρροή θεραπευτών όπως ο Vincent Preissnitz. Ο Αμερικάνος Benedict Lust, ασθενής και μαθητής του πατέρα Sebastian Kneipp, Βαυαρού μοναχού, οπαδού της υδροθεραπείας και της ιατρικής με βότανα, ίδρυσε της Αμερικάνικη Σχολή Φυσικοθεραπευτικής, το 1896, στη Νέα Υόρκη. Το 1919, ο Αμερικάνος φυσικοθεραπευτής Henry Lindlahr καθιέρωσε τις αρχές της φυσικοθεραπευτικής στο έργο του Philosophy of Natural Therapeutics.
Η γαλλική σύνθεση Μαρσεσό.
Το 1935, ο Γάλλος βιολόγος Πιερ - Βαλεντίν Μαρσεσό δημιούργησε μια σύνθεση πολλών μεθόδων, που είχαν επινοήσει υγιεινιστές και θεραπευτές στην Ευρώπη και στις ΉΠΑ: μορφοψυχολογία, υπνωτισμός, αρωματοθεραπεία, οστεοπαθητική, θεραπευτική νηστεία, υδροθεραπεία κ.λ.π. Για τον λόγο αυτό, ο Μαρσέσο θεωρείται ο πατέρας της γαλλικής φυσιοθεραπευτικής.
Η φυσικοθεραπευτική βασίζεται στην πεποίθηση ότι το σώμα μπορεί να θεραπευτεί μόνος του. Αυτή η ικανότητα της αυτοίασης εξαρτάται από μια << ζωτική δύναμη >>, η οποία βοηθά στην καταπολέμηση της νόσου και στη διατήρηση της ισορροπίας του σώματος. Πολλοί παράγοντες προκαλούν συσσώρευση αποβλήτων και τοξινών στο σώμα και εκτείνουν την ανισορροπία του οργανισμού.
Η φυσικοθεραπευτική αποσκοπεί στην ενίσχυση ή στη διόρθωση αυτής της ζωτικής δύναμης, αυτής της ικανότητας του σώματος να θεραπεύει τον εαυτό του. Δεν στοχεύει να θεραπεύσει ένα σύμπτωμα, αλλά να εντοπίσει τα λανθάνοντα αίτια του προβλήματος μέσω θεραπευτικών αγωγών που βασίζονται σε διάφορες προσεγγίσεις, όπως διαιτητική, φυτοθεραπεία, οστεοπαθητική, υδροθεραπεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου